بازی مرگ را ببر آقای مربی

منبع: FCBarca.ir

حیات بار دیگر به سیوتات اسپورتیووا بازگشته است. سربازان پرآرزو دوباره آمده اند تا رویاهایشان را تمرین کنند. آمده اند نقشه حمله به لشکر«نمی شود»ها را مرور کنند و راهی بیاموزند برای گذاشتن یک «هنوز» در کنار «بهترین بودن»شان. آمده اند که مبادا قهرمانی ها «خاطره» شوند و دیگر «هدف» نباشند. همه آمده اند. مشتاق، بی صبر، پر شر و شور. جمعه اما رسیده و نرسیده کوله بار سیاهش را باز می کند تا دست به یک «لبخند ربایی مسلحانه»بزند. سرقتی به پشتوانه ی یک خبر هولناک که خیلی ها ترجیح می دهند به محض شنیدنش گوش های شان را چک کنند و امیدوار باشند که دچار مشکل شنوایی شده اند. باور کنیم یا نه، سرطان دوباره پشت گیت های نیوکمپ است تا با بلیت های رازآلودش وارد شود و آقای مربی را به مبارزه ای تازه فرا بخواند.

در انتهای همه لبخندهای پیروزمندانه بارسلونایی ها به سرطان، دو وداع اشکبار گنجانده شد با مبارزهایی که جام قهرمانی فصل گذشته لالیگا را مشترکا بالای سر برده بودند. «آبی» پس از 2 سال اشک و لبخند سرانجام چمدانش را بست تا فوتبالش را در زادگاهش تمام کند و تیتو کمی پس ازآغاز چالش جدید و در شرایطی که توی فکر وداع با این تیاگو و جذب آن تیاگو بود دوباره گرفتار رقیبی شد که مچ بشرِ پرادعایِ تکنولوژیک را خوابانده و بدجوری هم خوابانده. باشگاه بارسلونا بدون شک نام مبارزینش را از یاد نخواهد برد، با این امید که شاید قصه های تلخ این جدایی ها، روایت های باورنکردنی فردایی باشد که در آن همه «بی درمان ها» در برابر افزایش «دانسته ها» زانو بزنند.

خداحافظی اجباری تیتو با بارسا شاید خبری مسرت بخش باشد برای تمام آنانی که در تک تک هفته های فصل گذشته از کنار هیچ بهانه ای برای «زهر پراکنی لفظی» علیه او عبور نکردند. افراطی های عاری از منطقی که در لباس عاشق پیشه های نگران تیم به مربی شان تاختند و تا نفسِ آخر حضور او، دست برنداشتند از تحلیل های بی روح و ناجوانمردانه شان. شاید تیتو بهترین گزینه ممکن برای بلوگرانا محسوب نمی شد، شاید او تا تبدیل شدن به یک مربی بزرگ راه درازی در پیش داشت اما این مربی جوان بی تردید سزاوار این اندازه تلخکامی هم نبود. فرقی نمی کند فراموش کردن دستاوردهای او گناه سلول های خاکستری مغز باشد یا دیواره خاکستری قلب، خالق بهترین شروع تاریخ لیگ اسپانیا، فاتح لالیگای 100 امتیازی که قرار بود«حالا حالاها» جزو افتخارات پایتخت نشینان باشد و بس، و صاحب بهترین بازگشت بارسا در تاریخ لیگ قهرمانان حالا احتمالا خوب فهمیده است بین محجوبیت و محبوبیت خیلی بیشتر از یک حرف فاصله است.

پایان جاده ها گاهی سرآغاز سفر به ماهند. تیتو دیگر روی نیمکت باشگاه محبوبش دیده نخواهد شد اما روی نیمکت امید خواهد نشست برای شعله انداختن به جان تمام سه نقطه هایی که گاهی قوی ترین ها نیز از پرکردنشان عاجزند. او انتخاب شده است برای نبردی بزرگ تر، برای هدایت شمع هایی که تاریکی را نمی پذیرند و قدم هایی که به سختی سنگفرش ها خو نمی کنند. «ویوانووا» توی این راه نفسگیر حمایت تمام ساکنان سرزمین امید را احساس خواهد کرد. آنجا که فارغ از تمام رنگ ها و نشان ها و تعلق ها، این آرزوست که فریاد می شود. کسی چه می داند، شاید یک روز این سرطان باشد که از بازگشت تیتو وحشت می کند.

سرمربی جدید به احتمال زیاد در اوایل هفته آینده اعلام می شود

منبع : سایت رسمی باشگاه / مترجم : سینا بنی فاطمی FCBarca.ir

ساندرو راسل رئیس باشگاه اعلام کرد که جانشین تیتو به احتمال زیاد در اوایل هفته آینده اعلام خواهد شد

پس از آن که تیتو ویلانوا به علت عود بیماریش از سرمربیگری بارسلونا استعفا داد ، ساندرو راسل رئیس باشگاه و آندونی زوبی زارتا مدیر ورزشی بارسلونا اعلام کردند که سرمربی جدید بارسلونا احتمالا در اوایل هفته آینده انتخاب می شود.

شایان ذکر است که تیم بارسلونا که قرار بود در روز شنبه در دیداری دوستانه مقابل لیخشیا گدانسک در لهستان بازی کند به علت همین موضوع این بازی به تعویق افتاد.