نویسنده: مسیح تقی پور / FCBarcelona.ir

با شور می نویسم. با قلبی آرام و پر از احساس؛ احساس غرور. پرواز همیشه برای بشر شگفت انگیز و جذاب بوده و هست. حال پرواز بر فراز خاک دشمن، آن هم با بالهای شاه لئو؛ وقتی کاپیتان اینیستا باشد، وقتی ژاوی همچنان بر برج مراقبت تکیه زده... حس عجیبی است و غیر قابل توصیف.

از کلمات خارج اند توصیف تو! پادشاه فوتبال! تا قبل از بازی همه از بی بی سی میگفتند، همه جا صحبت از شانس رئال برای تحقیر این بارسای متزلزل بود. صحبت از آرامش تاکتیکی آنجلوتی و آشفتگی تاکتیکی تاتا، صحبت از برتری بیل بر نیمار پر حاشیه، از اختلاف 7 امتیازی؛ اما دیگر خبری نیست. صدایی نمی آید. دیشب انگار همه چیز تو بودی! تو بدون ادا و اطوار، برنابئو را به سکوت فراخواندی! تو از قبل از تولدت اثبات شده ای! حال آنکه بعضی ها فرضیه هم نیستند! آن بوسه بر پیراهنت بغضم را ترکاند. آن بوسه جلوی چشمان هزاران مادریدی برایمان یک لالیگا می ارزید.